ترجمه
(حضرت هود، با دیدن سرسختى قوم عاد) گفت: پلیدى و خشم و عقوبت از سوى پروردگارتان بر شما حتمى شد. آیا با من دربارهى نامهایى جدل مىكنید كه شما و نیاكانتان بر آن (بتها) نهادهاید؟ خداوند نسبت به حقّانیّت معبودهاى شما برهانى نازل نكرده است. پس منتظر (قهر الهى) باشید، من هم با شما از منتظرانم.
نکته ها
این آیه دلالت مىكند به اینكه هر منصب و لقب و عنوانى الهى كه به غیر اذن خداوند باشد، مخصوصاً در ولایت عامّه، كذب و بهتان است. همان گونه كه لقب امیرالمؤمنین تنها براى حضرت على علیه السلام مىباشد، نه هیچ كس دیگر، لذا هنگامى كه امام صادق علیه السلام را با عنوان امیرالمؤمنین خطاب كردند، حضرت از این كار نهى كرده و فرمودند: هركس غیر از على علیه السلام خود را به این عنوان متّصف كند، جایگاهش آتش است. [162]
پيام ها
1- نتیجه لجاجت و در افتادن با حقّ، كیفر الهى و ننگ و هلاكت است. «قد وقع علیكم» (بگذریم كه خود لجاجت نوعى پلیدى معنوى است)
2- انسان ذاتاً موحّد و طالب توحید است، ولى گاهى تعصّب بر او عارض شده و حاكم مىشود. «وقع علیكم»
3- كیفرهاى الهى در مسیر تربیت انسان واز شئون ربوبیّت خداست. «من ربّكم»
4- سنگ و چوب، با نامگذارى، «خدا» نمىشود. (نامهاى دهان پركن و بىمحتوا، یكى از بلاهاى قرن ما نیز هست.) «أسماء سمّیتموها»
5 - معبودهاى مشركان، اسماى بىمسمّایند كه حقیقت و مشروعیّت ندارند و خداوند در هیچ آئینى به آن فرمان نداده است. «أسماء... مانَزّل اللّه بها من سلطان»
6- عقاید باید بر پایهى حجّت و برهان باشد، حتّى از بتپرستان هم برهان بخواهید. «ما نزّل اللّه بها من سلطان» (از آنان كه مىگویند بت وسیلهى تقرّب به خداست، بپرسید آیا دلیلى دارید كه خداوند پرستش بت را وسیلهى قرب خود قرار داده است؟)
7- استدلال و برهان، نوعى فیض الهى است كه به قلب و فكر انسان مىرسد. «ما نزّل اللّه بها من سلطان»
8 - انبیا، به درستى هدف و پیروزى خویش و سقوط مخالفان اطمینان داشتند. «انتظروا انّى معكم من المنتظرین»